ακουμβίζω

ἀκουμβίζω ή ἀκκουμβίζω και ἀκουμπίζω (Μ) (Ν ακουμπίζω)

1. κατακλίνομαι, ξαπλώνω στο ακούβιτο για να γευματίσω, «κάθομαι στο τραπέζι»

2. ακουμπώ*

νεοελλ.

αποθέτω.

[ΕΤΥΜΟΛ. Το ρ. προέρχεται είτε από το λατ. accumbo «κατακλίνομαι» και την κατάλ. -ίζω είτε από το ουσ. ακκούμβα (πρβλ. βίγλα -βιγλίζω, βέργα- βεργίζω κ.λπ.). Κατ’ άλλη άποψη, το ρ. προέρχεται από τη λ. ακουμβώ -ακουμπώ με επίδραση τού αορ. -ησα.

ΠΑΡ. νεοελλ. ακούμπισμα, ακουμπιστήρα, ακουμπιστήρι, ακουμπιστός, ακουμπίστρα].